گفتارهايی در حقوق جزا و جرمشناسی

هنوز بعد از گذشت 16 ماه از حمله اسرائیل به غزه، خبری از تعقیب کیفری -یا حتی حقوقی- عاملان این جنایت نیست و علیرغم انعکاس خبری وقایع این جنگ 22 روزه، اسرائیل و مصر همچنان به محاصره غیربشردوستانه این باریکه پرجمعیت ادامه می دهند.

در همان اوج احساسات جهانی که در همنوایی با غزه ای ها (به تعبیر عربها "غزّاوی" ها) به وجود آمده بود، تلاش کردم تا در جبهه حقوقی، دست به قلم ببرم و ایده هایی را برای زنده نگهداشتن بزرگی این فاجعه در نظام حقوق کیفری مطرح کنم.

حال بعد از گذشت یکسال(!) این مقاله منتشر شده است؛ با عنوان «جنايات اسرائيل در غزه در مصاف با حقوق كيفرى بين المللى» در فصلنامه حقوقی گواه.

مقاله، بسیار سریع نگاشته شد، و بسیار کند منتشر شد!

ضعف و قصورش را به حساب دانش اندک و سرعت کتابت بگذارید.

پیر ما گفت خطا بر قلم صنع نرفت      آفرین بر نظر پاک خطا پوشش باد

برای دانلود فایل PDF مقاله اینجا را کلیک کنید.

این هم لینک کتاب منتشر شده در این زمینه
مقاله هشتم، همین مقاله است

مجله سياست خارجي شماره 4 ـ زمستان 1387

چكيده:
هنگامی که مردم جهان شاهد برخورد دو فروند هواپیما به برجهای دوقلوی نیویورک بودند، هیچگاه فکر نمی کردند، مقامات ایالات متحده در حال تدوین پارادایم جهانی جدیدی برای جبران خلا امنیتی پیش آمده هستند. تنها چند ساعت پس از وقایع 11 سپتامبر، رییس جمهور ایالات متحده خبر از آبستن شدن حقوق بین الملل داد و پنج سال بعد، این مولود نورسیده در قانون کمیسیونهای نظامی به بلوغ خود رسید. در پارادایم «جنگ علیه تروریسم»، ارکان جدیدی آفریده شدند و در توازن میان امنیت و کرامت انسانی، این دومی بود که رنگ باخت. در این پارادایم، موجوداتی به نام جنگاوران غیرقانونی دشمن خلق شدند و برای این مخلوقات، هیچ کرامتی لحاظ نشد و شکنجه، به عنوان قوی ترین قاعده آمره حقوق بشر و حقوق بشردوستانه، در قبال آنان مجاز اعلام شد. فریادهای رسایی در یادآوری قبح چنین نقضهایی از جامعه حقوقی برخاسته تا جامعه جهانی را از هزینه های گزافِ فراگیر شدن این پارادایم آگاه سازد، اما هنوز اتفاق جدیدی رخ نداده است. سرکوب مسلمانان سین کیانگ، شورشیان چچن و کشتار مردمان غزه، از جمله تبعات پذیرش این پارادایم است که روزانه جان غیرنظامیان فراوانی را به خطر انداخته است. از این رو، اتخاذ روشهای دیپلماتیک و تاکید بر قواعد حقوق بشر و حقوق بشردوستانه، می تواند در هدایت دولتهای خاطی به مسیر قانونی مفید واقع گردد.

کلمات کلیدی:
تروریسم، حقوق بشر، حقوق بشردوستانه، پارادایم جنگ، شکنجه، کمیسیونهای نظامی

به بهانه صدور "اخطار قرمز" توسط اينترپل برای پنج مقام ايرانی

بسم الله الرحمن الرحيم

۱- به خاطر غيبت طولانی‌ام، از همه دوستانی که به اين حقیر نظر لطف دارند، عذرخواهی می کنم. از این پس تلاش می کنم، هر هفته وبلاگ را به روز کنم.
۲- اين مطلب در روزنامه همشهری ۲۶ آبان ۸۶ به چاپ رسیده است.

هنگامی که خبر صدور «اخطار قرمز» (Red Notice) از سوی اينترپل (Interpol) برای پنج تن از مقاماتی ايرانی، در رسانه ها منتشر شد، برداشتهای مختلفی از سوی شهروندان مطرح شد.
عده‌ای اندک تصور کردند که طی چند روز آينده گروهی از پليسان حرفه‌ای بين المللی وارد تهران خواهند شد و خواستار بازداشت و انتقال آنان به آرژانتين خواهند شد!
عده‌ای هم به اين نتيجه رسيدند که با صدور اين قرار بازداشت، تهران با يک بحران جدی مواجه شده و در نهايت مجبور به تسليم اين افراد به افسران اينترپل خواهد شد.
برخی نيز - که تعدادشان هم کم نيست- گمان کردند که ديگر اين پنج مقام ايرانی در ايران محبوس شده و ديگر نمی توانند حتی برای زيارت عمره، پا را از مرزهای کشور فراتر بگذارند.

واقع امر آن است که هر سه برداشت فوق، عاری از صحت است. دليل آن هم عدم اطلاع کافی افراد جامعه از ماهيت واقعی نهاد «اينترپل» يا همان «پليس بين الملل» است. اين نهاد بين المللی اصولا قافد آن صلاحيتها و تواناييهايی است که گاه گاه شنيده می شود. اگر بخواهيم اينترپل را به بهترين شکل توصيف کنيم، بايد آنرا يک مرکز بين المللی بدانيم که تنها برای تبادل اطلاعات ميان پليسهای ملی کشورهای عضو تاسيس شده است....